De geboorte van Groene Voetjes

Toen ik moeder werd ben ik steeds kritischer gaan kijken naar de wereld om ons heen. Hoe ik het leven heb ervaren, en wat ik graag wil meegeven aan mijn kinderen - of soms juist niet. Vooral in de eerste levensjaren krijgen kinderen indrukken mee die hen later zal vormen tot wie ze zijn. 

Zowel bij mij als bij een ander ontwikkelden
mijn kinderen op dezelfde manier.     

Ik wist dat ik ze alleen het beste wilde laten zien, en dat bleek moelijk genoeg. Het is immers onmogelijk om bij elk moment en elke nieuwe ervaring een grote rol te spelen. Vooral toen ik weer terug aan het werk moest werd ik mij bewust van hoeveel mijn kinderen zich ontwikkelden tijdens de opvang bij anderen. 

Omdat wij tijdens de eerste levensjaren van mijn oudste dochter veel zijn verhuisd, heb ik veel verschillende soorten opvang mogen meemaken met haar. Hoewel wij altijd kritisch waren en ik altijd met beide voeten achter mijn beslissing stond, kon ik altijd verbeterpunten vinden. Dit kon ik vaak kwijt bij de oudercommissievergaderingen waar ik fanatiek deel van uitmaakte, maar toch bleef ik nooit stilzitten. 

Het kon op dezelfde manier
waarop wij het thuis deden.

Na de komst van mijn tweede dochter is mijn kritische blik gegroeid, en mijn verlangen naar thuis zijn met mijn kinderen ook. Maar vooral een ding is altijd aan mij blijven knagen; het zou onmogelijk zijn dat ik als enige ouder snakte naar opvang voor mijn kinderen die beter aansloot bij mijn opvoeding en visie. 

Op deze manier kwam ik in aanraking met andere ouders die dezelfde gevoelens hadden, en ontdekte ik hoe groot de vraag was voor opvang die aansloot bij een andere denkwijze en opvoeding. Ik besloot mijn passie voor deze opvoedingswijze, mijn verlangen om thuis te zijn met de kinderen, en mijn interesse om andere ouders te helpen te combineren.

Het idee van een gastouderopvang aan te bieden die focust op de levenswijze die bij ons paste, dat was het laatste puzzelstukje. Het idee voor ‘Groene Voetjes’ is toen geboren.